- buzul
- ледни́к
buzul bilimi — гляциоло́гия
buzul çağı / devri — геол. леднико́вый пери́од
buzul seli — ледо́вый пото́к
buzul yatağı — геол. леднико́вое ло́же
deniz buzulu — а) припа́й (прибрежный лёд); б) плаву́чая льди́на
Türkçe-rusça sözlük. 2013.
buzul
Смотреть что такое "buzul" в других словарях:
buzul — is., coğ. Kutup bölgelerinde veya dağ başlarında bulunan büyük kar ve buz kütlesi, cümudiye Birleşik Sözler buzul bilimi Buzul Çağı Buzul Dönemi buzul kar buzul kaynağı buzul masası … Çağatay Osmanlı Sözlük
buzul bilimci — is., coğ. Buzul bilimi uzmanı, glasyolog, glasyolojist … Çağatay Osmanlı Sözlük
BÜZUL — Yarılmak, inşikak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
buzul bilimi — is., coğ. Fiziki coğrafyanın buzulları ve yeryüzündeki işlevlerini konu alan bölümü, glasyoloji … Çağatay Osmanlı Sözlük
Buzul Çağı — is., jeol. Dördüncü Çağın, yeryüzünün bugünkünden daha büyük bölgelerinin buzullarla örtülü bulunduğu dönemi, pleistosen … Çağatay Osmanlı Sözlük
Buzul Dönemi — is., jeol. Buzulların yayıldığı Dördüncü Çağ … Çağatay Osmanlı Sözlük
buzul kar — is. Bir buzulun oluşmasında temel olan katılaşmış kar kümesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
buzul kaynağı — is. Buzulun eriyerek toprağın altına inen suyunu dışarıya veren kaynak … Çağatay Osmanlı Sözlük
buzul masası — is., coğ. Çevresindeki buzlar erirken altına rastlayan bölümü erimekten koruyan ve böylece buzdan bir ayak üzerinde kalan kütle … Çağatay Osmanlı Sözlük
buzul seli — is. Buzulun erimesiyle oluşan sel … Çağatay Osmanlı Sözlük
buzul taş — is., min. Buzulların taşıyıp biriktirdikleri, üzerleri çok kez parıltılı veya çizikli taşlar, moren … Çağatay Osmanlı Sözlük
